Pelbagai reaksi timbul daripada kenyataan Mufti Kerajaan negeri Perak, Sohibul Somahah Datuk Seri Harussani Zakaria, sama ada yang disirakan di dalam majalah ini mahupun dalam akhbar akhbar tempatan. Ada yang mahukan penjelasan lanjut, menyokong dan tidak kurang pula yang tidak bersetuju dengan pandangan pandangannya.
Namun Harussani tetap dengan pendiriannya. Bagi beliau, mahu tidak mahu, sedar atau tidak, umat Islam di negara ini berhadapan dengan cabaran yang boleh menggugat akidah mereka; fahaman liberalisme, pluralisme dan beberapa amalan yang dianggap lumrah oleh masyarakat Malaysia.
Ditambah dengan sikap umat islam, khususnya umat Melayu yang terus leka dan kian melupakan agama mereka, Harussani memberi amaran bahawa mereka tidak akan bertahan lama. Ikut pandangannya.
****************************
Pandangan saya mengenai liberalisme dan pluralisme telah mendatangkan pelbagai reaksi di dalam masyarakat, termasuk daripada ahli akademik dan aktivis masyarakat seperti Dr. Chandra Muzaffar. Saya menerima baik pandangan beliau (Dr. Chandra Muzaffar) yang tidak bias, malah mahu memahami apa sebenarnya yang saya maksudkan dengan liberalisme dan pluralisme. Kedua dua istilah ini mungkin mempunyai maksud yang lain dari segi sosiologi, tetapi saya melihatnya dari sudut agama.
Yang disebut oleh Dr. Chandra ialah pluraliti atau pluralisme dengan makna kepelbagaian yang tidak menimbulkan masalah bagi Islam. Tetapi yang saya anggap berbahaya ialah pluralisme dengan maksud, menganggap semua agama adalah sama. Ini salah, sebab di dalam al-Quran, Allah s.w.t berfirman: “Sesungguhnya agama (yang diredhai) di sisi Allah hanyalah Islam …” (Ali Imran: 19), dan “ .. pada hari ini telah – Ku sempurnakan untuk kamu agamamu, dan telah Kucukupkan kepadamu nikmatKu, dan telah Kuredhai Islam itu jadi agama bagimu …” (Al Maaidah:3)
Maka bagi kita umat Islam, kita beriktikad bahawa agama selain Islam tidak diterima. Tetapi sekarang kita dapati ada fahaman lain sedang berkembang di kalangan orang Islam, iaitu pluralisme yang menganggap Islam sama seperti agama agama lain, sedangkan kita wajib beriktikad bahawa agama yang diterima Tuhan hanyalah Islam.
Ini sebenarnya adalah ajaran yahudi yang ingin memecahbelahkan dan melemahkan umat Islam. Selain itu, saya juga menyebut mengenai ancaman fahaman liberal atau Islam liberal. Di Indonesia, keadaan menjadi teruk dengan golongan liberal ini, dan di negara kita pun ada kumpulan seperti itu.
Mereka bukan sekadar mahu al-Quran ditafsir semula, tetapi mahu ‘menyunting’ (edit) al-Quran. Yang tidak sesuai (mengikut pandangan mereka) dibuang. Ada yang menggunakan istilah ‘refine’ al-Quran, tetapi matlamatnya sama. Contohnya, mereka mahu ‘membuang’ ayat berkaitan keharusan berpoligami dengan mengharamkannya, dan mengubah hukum mengenai pembahagian harta pusaka dengan ‘membuang’ ayat mengenai perwarisan.
Dalam beberapa pertemuan dengan kumpulan ini. Saya bertegas. Kita tidak boleh mengubah hukum sesuka hati. Hukum asas dan jelas seperti ini tidak boleh diubah, kecualilah membabitkan perkara perkara furuk.
Saya juga ingin menjelaskan pandangan saya mengenai kongsi raya. Bagi umat Islam, perayaan kita ialah Hari Raya Puasa dan hari Raya Haji. Kedua duanya membabitkan ibadah atau ajaran agama. Mana boleh dikongsi bersama hari hari kebesaran agama lain seperti Depavali, Krismas atau Tahun Baru Cina yang juga mempunyai kepercayaan kepercayaan tertentu? Ini membabitkan akidah, perayaan kita tidak boleh disamakan dengan perayaan mereka. Bagi mereka agama mereka, dan bagi kita agama kita, dan adalah tidak wajar kerajaan menganjurkan kita berkongsi merayakan perayaan perayaan agama kita.
Mengikit pandangan sesetengah ulama, kita tidak boleh berpakaian cantik cantik dan turut sama merayakan perayaan keagamaan mereka. Itu haram, dan boleh , menjejaskan akidah. Jika gunakan alasan memupuk perpaduan pun tidak boleh diterima.
Tetapi ini tidak pula bermakna kita tidak boleh pergi ke rumah rakan akan kita yang bukan beragama Islam pada hari hari tersebut. Boleh, tetapi pergi atas dasar meraikan jemputan mereka, bukan bagi meraikan Depavali, Krismas atau Tahun Baru Cina dengan mereka, apatah lagi mengikut cara mereka.
Mengapa kita bersunguh sungguh menganjurkan kongsi raya? Mengapa tidak sama sama berkongsi merayakan Hari Kemerdekaan? Kita lihat dalam merayakan hari merdeka, yang lebih ramai ialah orang Melayu, kemana perginya rakyat Malaysia daripada bangsa lain? Lebih baik kita kongsi merayakan Hari Kemerdekaan daripada berkongsi raya.
Islam yang dulu menjadi sumber kehidupan orang Melayu akhirnya menjadi agama rasmi sahaja, dan menyangkut dalam perkara perkara berkaitan nikah kahwin seperti dalam bidang kuasa Mahkamah Syariah. Itupun masih ada yang ingin mencabarnya.
Orang Melayu mesti kembali hidup sebagai Islam. Islam pula bukan pasal hudud sahaja. Kita perlu mantap dari segi akidah, dan akidah Islam mesti diperkukuhkan, terutama sekarang ini terdapat pelbagai unsur dan fahaman yang boleh menjejaskan akidah umat Islam.
Orang Melayu juga hendaklah berakhlak dengan akhlak Islam. Bermaka boleh bercakap, bukan dengan mencaci, maki hamun, mengumpat dan sebagainya. Tetapi bertutur dan berkelakuan dengan nilai nilai murni islam. Apabila mereka berniaga contohnya, mereka jujur, tidak menipu.
Adakah orang Melayu sekarang hidup macam orang Islam? Tidak! Apabila belajar, mereka main main, apabila bekerja mereka tidak bersungguh sungguh. Orang Melayu akan ‘pupus’ jika mereka berterusan begini, dan tinggalkan Islam.
Terbitan asal: AL ISLAM Ogos 2006
url artikel: http://grenbara.bravejournal.com/entry/21583
2006 - 2007 ® Hak cipta Selebet International ™
0 comments:
Post a Comment